Een tuin kan in de winter vaak kaal en doods aandoen. De meeste planten zijn namelijk in winterrust en wachten tot de lente om terug de kop op te steken. Toch zijn er een aantal planten die heel wat kleur in jouw tuin kunnen brengen. We zetten ze voor jou op een rijtje.
Kerstroos (Helleborus)
Helleborus bloeit van begin januari tot begin april. Vaak worden bepaalde variëteiten al vroeger in de handel aangeboden. Het meest bekende voorbeeld is waarschijnlijk de Helleborus niger die met zijn witgroene bloemen mag staan pronken in menig huiskamer.
Een Kerstroos gedijt het best op een plek die zonnig is en niet te droog. Halfschaduw kan ook nog wel, maar de plant zal niet goed groeien op een schaduwrijke plaats. Soms lijkt het alsof de bloemen van Helleborus kapot zijn na een stevige portie vorst. Dat lijkt alleen maar zo, de bloemen zullen zicht snel herstellen eens de vorst voorbij is.
Kleigrond is het meest geschikt voor het planten van Helleborus. Ook doet de Kerstroos het goed in een pot op het terras of als balkonplant. Ideaal dus om met andere winterbloeiers te combineren in een bloembak op de vensterbank of terras.
Winterviolen
Winterviooltjes zijn de ideale planten voor het vullen van een bloembak. Ze zijn beshcikbaar in vele kleuren, waardoor er tal van combinaties met ander planten en bloembollen ontstaan. Winterviolen hebben de eigenschap om de hele winter lang te bloeien. Enkel wanneer het vriest stoppen ze met bloemen en hangen de bloemblaadjes slap aan hun steeltjes? Maar eens de vorst voorbij is herstellen ze snel.
Toverhazelaar (Hamamelis)
De Hamamelis, bij de meesten beter gekend als de Toverhazelaar, is een geliefde plant in menig wintertuin. In de herfst kleuren de bladeren eerst geel en vallen af. Kort nadien verschijnen op de kale takken bloemen. Deze gele of rode bloemetjes geven het winters landschap meteen meer kleur. Typisch voor de Toverhazelaar is dat de bloemen en blaadjes omkrullen bij bijvoorbeeld vorst, mist of regen. Wanneer het weer dan terug beter wordt en het zonlicht de gekrulde blaadjes beschijnt, zullen de blaadjes zich terug openvouwen.
Je denkt best wel even goed na voordat je besluit om een Toverhazelaar in de tuin te planten. Deze heester neemt toch wel wat ruimte in. Hamamelis staat het liefst in wat zuurdere grond en in de volle zon. Een plekje half in de schaduw kan ook, maar dan zal de struik minder weelderig bloeien.
Winterjasmijn (Forsythia)
Forsythia is van nature een leiplant, die het goed doet wanneer hij langs een noordermuurtje wordt geleid. Het is ook perfect mogelijk om een winterjasmijn als solitaire heester in de tuin te planten. De winterjasmijn neemt heel wat plaats in wanneer je de plant niet leidt, maar je krijgt er wel een mooie blikvanger voor in ruil.
De uitbundige bloei begint al in december en duurt voort tot ver in april. Ook wanneer het vriest zal de heester verder bloeien.
Mahoniestruik (Mahonia)
Net als de Toverhazelaar en de winterjasmijn is de mahoniestruik een heester die in de tuin relatief veel plaats inneemt, maar die door een uitbundige bloei meer dan de moeite waard is. De mahoniestruik is winterhard, de gevederde bladeren blijven dus groen. Vanaf begin januari verschijnen trossen gele bloemen. De bloemen geuren sterk, waardoor bijen tot deze plant worden aangetrokken. Na het verwelken van de bloemen verschijnen blauwe bessen. Deze bessen zijn bovendien eetbaar, een extra troef voor deze heester dus.
Een mahoniestruik staat niet graag in de volle zon en vraagt ook een lichtzure, goed doorlaatbare bodem. Voor de rest vergt een mahoniestruik weinig onderhoud. Nu en dan een lichte snoeibeurt zal de bloei nog krachtiger maken.
Sneeuwbal (Viburnum)
Deze winterharde heester is een echte aanwinst voor de tuin. Al vroeg in de herfst verschijnen bloementrossen die een aangename geur verspreiden. Nadat de bloemen zijn uitgebloeid produceert de struik tal van felrode bessen, die een mooi contrast vormen wanneer het sneeuwt.
Sneeuwbalstruiken bestaan in diverse varianten. Afhankelijk van de soort behoudt de struik zijn bladeren, is de plant half wintergroen of verliest hij al zijn bladeren.
Viburnum verkiest een humusrijke, goed doorlaatbare grond en een plekje in de volle zon. Voor de rest is een Sneeuwbalstruik weinig veeleisend. Snoeien hoeft niet en de plant moet ook niet geleid worden.
Skimmia Japonica
Skimmia is een heester die in het voorjaar bloeit. Er verschijnen een soort van balletjes met een witroze knoopje. Na de bloei verschijnen in het najaar rode besjes op de takken. Deze besjes blijven doorheen de winter aan de takken zitten, waardoor ze volop kleur blijven geven tijdens het volledige seizoen. Skimmia is bovendien wintergroen, wordt slechts een halve meter groot en groeit langzaam uit tot een compacte struik.
Sneeuwklokje (Galanthus nivalis)
Klassieker onder de winterbloeiers en prachtig in al zijn eenvoud: het sneeuwklokje. Sneeuwklokjes zijn mooi wanneer ze als solitair plantje of in pollen doorheen de tuin worden gebruikt. Hier en daar het frisse wit zien opduiken doet verlangen naar de lente.
Sneeuwklokjes zijn bolgewassen en kunnen tot ongeveer twintig centimeter groot worden. Typisch voor een sneeuwklokje zijn de knikkende witte bloemen die aan de stengels verschijnen.
Winterzoet (Chimonanthus)
Deze winterbloeidende heester kan wel tegen een stootje. Temperaturen tot twintig graden onder nul deren hem niet.
Winterzoet heeft zijn naam niet gestolen. Van november tot maart bloeit deze struik uitbundig. Honderden kleine lichtgele bloemetjes verspreiden een geur die wat aan honing doet denken. Na het bloeien verschijnen kleine vruchtjes aan de takken, die helaas wel giftig zijn.
Winterheide (Erica carnea)
De paarse bloemetjes van de winterheide lijken op naalden en verschijnen al vanaf november aan de plant. Het kleine struikje bloeit verder tot diep in het voorjaar. Erica vraagt een zure grond. Snoeien zal de bloei voor het volgende seizoen bevorderen en gebeurt het best in april, wanneer de plant is uitgebloeid.
